About Horns, Parrots and Cocks

...and many things related, zou de titel kunnen verder gaan: zoals de mixed media hier gestalte geven aan de anatomie van de verdichting - de verbeelding, verpakt en verzonden - zo verwijzen de assemblages naar de eeuwige tegenstelling tussen leven en dood. Het is een stellingname: de werken vertonen een sterk animistische inslag, dragen iets bezwerend in zich en leggen de littekens van een ritueel verleden bloot. Wat Eline 't Sant hierdoor aangeeft, moeten de werken vervolledigen: de relatie tussen heden en verleden, tussen de kracht van het leven en de breekbaarheid van de objecten die ze reanimeert, de eeuwenoude gebruiken om te bewaren, te verpakken en in te wikkelen voor een ander bestaan.

Parrots - hier worden ze getoond zonder eigenschappen, zonder de flamboyante kleuren, de speelsheid of het verrassende spraakvermogen die papegaaien zo fascinerend maken en tot het onderwerp van zovele kunstenaars die ze gebruikten als religieuze symbolen, als metafoor voor de mens. Het beeld bevreemdt en de vraag rijst : wat wordt er uitgebeeld als de nog steeds herkenbare vogel wordt gemummificeerd, verstild, verpakt, ontkleurd en monddood gemaakt?
Er zijn verwijzingen, zoals naar de horns. Maar zoals de andere beelden, assemblages en objecten, zijn zij geen gegeven, wel het resultaat van een creatief proces. Parallel met nobele tradities van de dodencultus eigen aan primitieve gemeenschappen, wijzen ze verder. Er staat niet wat er staat. Vreemdsoortige fossielen zijn het - de buffelhoorns die ooit een paar vormden en het dier zo machtig maakten, zijn hier van al hun eigenschappen ontdaan.

Ze staan alleen, ze zijn uniek maar ze vertonen niet de zwakte van het gemis of de verminking van de vervreemding, ook al wordt die beklemtoond door de uitwassen die de hoorn vervolledigen of referenties oproepen naar organisch bewaard weefsel. Lassen en naden uit basale grondstoffen houden beide samen: het dierlijke element aan de ene zijde, van een wezenloze stijfheid, en een vervolg, een tweede leven aan de andere zijde.

Balanceren tussen schepping en wederopstanding. Opstanding: naast een tweede leven voor het bewust gekozen gerecycleerde materiaal, de vergane stoffen en het bindweefsel, is er een ander leven voor de "parrots" die, schijnbaar beschermd onder hun glazen stolpen of met hun gecatalogeerde labels, herinneringen oproepen aan een afstandelijk verleden. Opstandig, ja, zoals kunst altijd hoort te zijn, en uitdagend, zoals de 'cocks' die hier de triade vervolledigen. En ook zij... wijzen.